ﯪﺑﺪﯗﺧﺎﻟﯩﻖ ﯰﻳﻐﯘﺭﻯ
ﯬﻱﭘﻪﻟﻪﻙ ، ﺑﯘ ﺩﻩھﺸﯩﺘﯩﯖﺪﯨﻦ ﺋﯩﻨﺘﯩھﺎ ﺑﯩﺰﺍﺭﯨﻤﻪﻥ،
ﺋﯩﺴﺘﯩﺪﯨﻢﻛﯚﭖ، ﺗﺎﭘﻤﯩﺪﯨﻢ ﺑﯘ ﺩﻩﺭﺩﯨﻤﻪ ھﯩﭻ ﺩﺍﺭﯨﻤﻪﻥ.
ﯪﺗﺎ-ﺑﻮﯞﺍﻣﺪﯨﻦﻣﯩﺮﺍﺱ ﻛﻮﻧﺎ ﻛﯧﺴﻪﻟﻨﯩﯔ ﺩﻩﺭﺩﯨﺪﻩ ،
ﮔﺎھ ﯲﻟﯜﭖ ﮔﺎھ ﺗﯩﺮﯨﻠﯩﭗ، ﻛﯚﭘﺘﯩﻦ ﺑﯧﺮﻯ ﯪﯞﺍﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﺑﯩﺮﭘﯘﺭﺍﭖ ﻛﯜﻟﺴﻪﻡ ﻧﻪ ﯪﺭﻣﺎﻥ ، ﺑﯧﻐﯩﻢ ﺑﺎھﺎﺭﻯ ﮔﯜﻟﯩﻨﻰ،
ھﻪﺭﺳﻪھﻪﺭ ﮔﯜﻝ ﺋﯩﺸﻘﯩﺪﺍ ﺑﯘﻟﺒﯘﻟﻐﺎ ﯮﺧﺸﺎﺵ ﺯﺍﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﺩﻭﺳﻠﯘﺭﯗﻡﯮﯞﻏﺎ ﭼﯩﻘﺎﺭﯨﺪﺍ ﻛﻪﻟﺘﯜﺭﻩﺭ ﻣﯩﺴﺎﻟﯩﻐﺎ ،
ﻗﺎﺭﭼﯩﻐﺎﻗﯘﺷﻼﺭ ﯰﻻﺭ ، ﻣﻪﻥ ﻣﯩﺴﺎﻟﻰ ﺳﺎﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﻳﯜﺯﻣﯘ-ﻳﯜﺯﻗﯩﻠﻤﺎﺱ ﺗﻪﯬﺭﺭﯗﺯ، ﻛﯚﭖ ﻛﯚﯕﯜﻟﭽﺎﻧﺪﯗﺭ ﯰﻻﺭ،
ﻛﯚﺭﻣﯩﺴﻪﻡﭼﺎﻳﻨﺎﺭ ﻧﯩﺠﯩﺲ ﮔﻮﻳﺎﻛﻰ ﺩﯨﻞ ﯪﺯﺍﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﻻﯬﻗﯩﻞ ﺩﻩﭖ ﯮﻳﻠﯩﺪﻯ، ﭼﯩﻨﺪﯨﻦ ﻧﻪﺯﻩﺭ ﺳﺎﻟﻤﺎﻱ ﺗﯘﺭﯗﭖ،
ﻳﯧﯖﯩﻠﯩﭗﻛﻪﺗﺘﻰ ﯰﻻﺭ، ﻛﯚﭘﺘﯩﻦ ﺑﯧﺮﻯ ھﯘﺷﻴﺎﺭﯨﻤﻪﻥ.
ﻗﻮﻟﯩﺪﯨﻦﻛﻪﻟﻤﻪﻳﺪﯗ ﺋﯩﺶ، ﺩﻩﭖ ﺩﺍﺋﯩﻢ ﻏﯩﺪﯨﻘﻼﻳﺪﯗ ﻣﯧﻨﻰ،
ﻣﻪﻥﯰﻻﺭﻧﯩﯔ ﺷﯘ ﺳﯚﺯﯨﮕﻪ ﺑﻪﻛﻤﯘ ﺑﻪﻙ ﺧﯘﻧﺒﺎﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﭘﻪﻧﮕﻪﻣﺎﯕﺴﺎﻕ ﻛﯚﺯ ﺋﯧﭽﯩﭗ ،ﻛﺎﭘﯩﺮ ، ﺟﯧﺪﯨﺖ ﺩﻩﭖ ﻗﺎﺭﻏﯩﺸﯘﺭ،
ﺑﯘ ھﺎﻣﺎﻗﻪﺕ ﺩﻩﯞﺭﯨﺪﻩ ﯪﺗﻪﺵ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻳﺎﻧﺎﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﭼﯚﻝ-ﺟﻪﺯﯨﺮﻩ، ﺩﻩﺷﺘﯘ ﺳﻪھﺮﺍ ﺋﯩﭽﺮﻩ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ ﻧﺎﺋﯩﻼﺝ ،
ﯪھ ﻗﺎﭼﺎﻥ ﺑﯩﺮ ﻳﻮﻝ ﺗﯧﭙﯩﭗ ، ﻗﻮﺷﯘﻻﻱ ﻗﺎﺗﺎﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﺳﯘﻏﺎﺗﻪﺷﻨﺎﺩﯗﺭ ﺑﯘ ﭼﯚﻝ، ﺑﯩﭙﺎﻳﺎﻥ ﻣﯘﻧﺒﻪﺕ ﻳﯧﺮﻯ ،
ﻣﯩﺴﻠﻰﺩﻩﺭﻳﺎ ﺗﺎﭘﻤﺎﻱ ﺋﯧﻘﯩﺶ، ﻗﺎﻳﻨﺎﻡ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻗﺎﻳﻨﺎﺭﯨﻤﻪﻥ.
ﯮﻳﻐﯩﻨﯩﭗﻛﻪﺗﺘﻰ ﺟﺎﻫﺎﻥ ، ﻣﻪﻏﺮﯨﺒﻰ - ﻣﻪﺷﺮﯨﻖ ﺗﺎﻣﺎﻡ،
ﻣﻪﻥﺗﯧﺨﻰ ﺳﯜﺕ ﯰﻳﻘﯘﺩﺍ ،ﭼﯜﺵ ﻛﯚﺭﯛﭖ ﻳﺎﺗﺎﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭﻛﯚﻛﺘﻪ ﯰﭼﯘﭖ ، ﺳﯘﺩﺍ ﯴﺯﯛﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ ﻳﯩﺮﺍﻕ ،
ﻣﻪﻥﻣﯩﺴﺎﻟﻰ ﻳﺎﻻﯓ ﯪﻳﺎﻕ ، ﺩﻩﺳﺴﻪﭖ ﺗﯩﻜﻪﻥ ﻣﺎﯕﺎﺭﯨﻤﻪﻥ.
ﺋﯩﻠﯩﻢ -ﭘﻪﻧﺪﯨﻦ ﻳﻮﻕ ﺧﻪﯞﻩﺭ، ﺑﺎﺳﺘﻰ ﻏﻪﭘﻠﻪﺕ ، ﺧﻪﯞﭖ-ﺧﻪﺗﻪﺭ،
ھﺎﻟﯩﻤﯩﺰﻗﯘﻟﺪﯨﻦ ﺑﻪﺗﻪﺭ، ﻗﺎﻧﺪﺍﻕ ﭼﯩﺪﺍﭖ ﺗﯘﺭﺍﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﺗﯩﻞ-ھﺎﻗﺎﺭﻩﺕ، ﺗﻪﻧﻪ-ﺩﯨﺨﻤﺎﺭ،ﯞﺍﻱ ﺩﺍﺕ!... ﺑﯘ ﺟﺎﻧﻨﻰ ﻗﯩﻴﻨﯩﺪﻯ،
ﯬﻣﺪﻯﻧﻪ ﻗﯩﻠﻤﺎﻕ ﻛﯧﺮﻩﻙ ، ﯬﺟﻪﺑﻤﯘ ﺑﻮﻟﺪﯗﻡ ﺧﺎﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﺯﯗﻟﯘﻣﻨﯩﯔﯮﻛﻴﺎﻧﯩﺪﯨﻦ ﺗﺎﭘﻤﺎﻱ ﭘﺎﺭﺍﻏﻪﺕ ﯪﺭﯨﻠﻰ ،
ﺗﺎﻍﻛﻪﺑﻰ ﺩﻭﻟﻘﯘﻧﺪﺍ ﯲﺭﻟﻪﭖ، ھﻪﻗﻘﻪ ﯪھ ﯰﺭﺍﺭﯨﻤﻪﻥ .
ﺩﻩﯞﺭﻯﺟﻪﺑﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﯩﺴﺖ! ھﺎﻟﯩﯖﻐﺎ ﯰﻳﻐﯘﺭ ﯞﺍﻳﯩﻜﯩﻢ،
ﺟﺎﻧﻨﻰﯪﻟﻘﺎﻧﻐﺎ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﭼﯩﻖ ، ﺗﺎﭘﻤﺎﻳﺴﻪﻥ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﭼﺎﺭﯨﺴﻪﻥ .
Post a Comment
ئنكاس يېزىڭ